Het kan een lange brief worden, want er is heel wat gebeurd sinds mei dit jaar . Hierbij een eerste stukje van het verhaal….dus Kaganda 01. de opstart
Kaganda, het starten van bouwen van de nieuwe school, is een voltreffer geworden . We zijn naar daar getrokken met een klein hartje, zelfs na de enkele jaren voorbereiding . Dat bouwen daar een totaal ander verloop kent dan hier, dat konden we veronderstellen,…maar hoe dit zou verlopen ? dat was de grote onbekende .
De architect-aannemer heeft de praktische kant van het hele bouwgebeuren op zich genomen : …aankopen, leveringen, aannemen van arbeiders…zorgen voor eten en slaapgelegenheid , uitbetaling der lonen …kortom die jonge kerel was een godsgeschenk . En dan zeker al de taal en de gewoontes daar ter plaatse waren voor hem geen probleem . Samen met zijn twee ingenieurs stippelde hij alles uit, en bij wijzigingen waren we dan toch met vier om oplossingen te zoeken . Echt een team, trekkend aan dezelfde kant van de koord !!!
Mijn taak was eerder onderhandelen, begeleiden, controleren, aanwezig zijn op de werf, bijsturen waar nodig. Als daar zijn: fakturen bij houden, controle op aanleveren van de grondstoffen en het gebruik ervan, controle op het door ons aangekocht gereedschap en het onderhoud er van . ” Proberen !! ” mijn technische know how aan hen aan te leren . Dat laatste slaagde niet zo goed, moet ik eerlijkheidshalve toegeven .
Officiële landmeters zijn gestart met het opnieuw uitzetten van de grenspaaltjes.Buren en studenten waren maar al te blij dat zij de omheining mochten plaatsen.Op deze wijze hadden ze een extra inkomen . Terzelfde tijd is het bouwen van de loods begonnen om ons gereedschap veilig op te bergen. Een vloer van bakstenen werd aangelegd om daar mortel en beton op te maken ! Water was niet beschikbaar in dit afgelegen gebied . Een boda-driver (boda=zware motorfiets) bracht water aan van uit een moeras . Per rit vervoerde hij acht jerycans van telkens twintig liter . Stuurkunst en evenwichtsgevoel waren hier wel belangrijk ! Dit werd dan opgeslagen in plastiek varen van 250 liter, en ook in het waterpond welke vooraf werd gebouwd .
Onderhandelen over prijzen, aantallen, leveringsvoorwaarden, en kwaliteit, is net als bij ons een must ! Vooral het leveren speelt een grote rol, daar zand bv dient uitgegraven te worden, ergens in de natuur, soms 100 km ver , vier tot vijf man een ganse voormiddag om één truck te laden….zwaar werk, en idem om diezelfde lading te lossen, met de schop ! Zelfde verhaal voor grind en grove steenslag ! Cement in zakken van 50 kg…..levering per 100 zakken daar de trucks niet meer aankunnen ! Bakstenen…steen per steen te tellen bij het zachtjes lossen, ( breken van broze houtgestookte bakstenen ) De uitschieter hier is wel de aankoop van houten palen, dus boomstammetjes van de eucalyptus welke zeer snel en hoog groeien. Ze worden in de bossen gekapt . Ze dienen echt voor alles en nog wat, onze loods, het bureel, zelfs de zitbank in het bureel, steigers, stutten van beton constructies ….niet te vergeten onze omheining en dito afsluit hekkens …
Het persoonlijk bezit van werklieden welke op de werf toekomen, beperkt zich tot echt versleten werkkledij, sommigen hebben schoenen bij, velen werken blootsvoets …Veiligheid en gezondheid op het werk beperkt zich hier tot een kleine verbandkist, welke op mijn voorstel aanwezig is op de werf. De echte metsers, stielmannen dus, hebben wel een truweel, waterpas en schietlood bij . Wij dienen dan de rest te voorzien, zoals kruiwagens, schoppen, pikhouwelen, houwen, metsers touw, hamers, hakmessen, jerycans en watertonnen voor water transport, ….Dat op het einde van de dag alles diende afgewassen te worden was toch nieuw !! en het nam heel wat tijd en energie in beslag om van dit werkje een gewoonte te maken .
De aannemer zorgde voor logies voor de mensen welke van andere streken komen. De buren gingen maar al te graag in op zijn vraag om slaapvertrekken te mogen verhuren . Het voorzien van eten voor deze ganse groep was een gebeurtenis op zich ! Wij kochten maismeel en bruine bonen, dit in zakken van 50kg . Een buurvrouw kwam elke morgen een portie ophalen, naargelang het aantal personen aanwezig. Op haar kookfornuis, lees houtgestookt vuurtje tussen drie stenen, bereidde zij het maal dat dus elke dag bestond uit mais, bruine bonen en een soort waterachtig bruine saus!Te zien aan hun eetlust, was dit voor hen zeer lekker.Elke dag hetzelfde eten, is voor ons westerlingen moeilijk begrijpbaar. Toch wel een picknick tafereel ; een grote groep mensen, etend met de handen, in de schaduw van de bomen, gezeten in het hoge gras, temperatuur 30 graden…windstil…volle zon …Terwijl ze eten maken ze toch wel veel plezier, telkens is wel iemand het slachtoffer van de plagerijen….soms vertaald de aannemer over wat het gaat….Ook hier steekt het “haantjesgedrag” van sommigen de kop op !!! …..
Na het werk nemen enkelen een jerycan met water mee, dit om douches te nemen, want vuil zijn ze wel na het werk . Elke dag brengt onze boda-driver/waterman, jerycans mee met drinkbaar water . Dit komt van een handpompje in het naburige dorpje, welke water pompt uit een ondiepe gegraven waterput. Voor ons is dit water zeker niet drinkbaar . Onze lege plastiekflessen gebruiken zij dan om water te tappen .
tot zover een eerste verslagje over de opstart van ons bouwen in Kaganda . Gelegen op zo een twintig km ongeveer van de stad Masaka .
in bijlage enkele foto’s ter verduidelijking ..
1=tenten voor openingsceremonie/2=eerste spadesteek/3=landmeters/4=omheining/5=inrijpoort trucks/6=inkom personen/7=loods in opbouw/8=vloer/9= om beton te maken/10=boda driver/11=driver met zijn moeder/12=watervaten 250 liter/13=waterpond 14m³/14=leveren zand/15=leveren gravé/16=leveren grove steen/17=leveren cement/18=leveren baksteen/19=palen/20= opslag palen/21=ons bureel !! /22= met zitbank/23=kruiwagens/24=pikhouwelen,touw hakken…/25=jerycans/26=levering gereedschappen/27=hakmessen/28=eerste etentjes onder de bomen/29=drinkwater tappen
