District examens
Net voor het verlaten van de lagere school moeten de leerlingen een test over hun verworven kennis afleggen. Alle scholen uit de ruime region moeten daaraan deel nemen. Uit onze school in Ngobya namen 11 kinderen uit het zevende leerjaar deel. De resultaten werden in 4 categorieën ingedeeld, waarbij 1 en 2 als zeer goed werd bevonden. Met grote fierheid melden we u dat Joan als enige leerling in de hoogste categorie eindigde. Joan is bij ons goed gekend, zeker in de lagere school uit Sint-Elooi-Wingene, waar elk jaar de kinderen tal van sponsoracties ondernemen. Joan is een weeskind. Nog zes kinderen behaalden categorie 2, één kind kwam in categorie 3 terecht, terwijl drie anderen categorie 4 behaalden. Eind november wordt het eindexamen georganiseerd. We hopen iedereen in de hoogste twee categorieën te krijgen, om zo een hoge kans tot slagen in de middelbare school te hebben.
Kaganda: stadswater aangesloten
Eindelijk, na twee jaar wachten op de beloofde aansluiting, hebben we drinkbaar water op de bouwsite in Kaganda. Alle aansluitingen zijn een halve duim dik, wat zéér klein is. Dikwijls is er geen water of is er heel weinig druk. Dan komt onze waterpond van 14m³ als reserveopslag goed van pas. Jammer natuurlijk voor onze bodadriver, die ons (duur) water leverde uit het moeras. Hij verliest hierdoor een groot deel van zijn inkomen…
Enkele cijfers van onze school Ngobya
Het schooltje Ngobya is in 2009 gestart met amper 9 leerlingen en is op zeer korte tijd uitgegroeid tot een volwaardige school met maar liefst 240 leerlingen. Het is de eerste keer in de geschiedenis van de school dat kinderen in het zevende studiejaar afstuderen en dus definitief de school verlaten. Toch worden ze nadien nog verder opgevolgd.
Het schoolcomité bestaat uit tien leden. Regelmatig komen ze samen om de werking van de school te bespreken en te verbeteren. Sedert 2016 is de aannemer ‘Kaganda-bouw’ ook lid, als financieel expert.
De staf besaat uit 14 leerkrachten, een directrice, een onderdirectrice en een secretaresse. Dit stafteam staat in voor de dagelijkse werking van de school. Voor sommige activiteiten worden extra specialisten ingehuurd, zoals bv bij muziek en dans (heel belangrijk in hun cultuur) of bij sport waaronder natuurlijk voetbal.
Een school heeft natuurlijk ook gewone werknemers nodig om de school draaiende te houden. Denk maar aan het transport van de kinderen, het voorzien van eet- en slaapgelegenheid, het onderhoud van de gebouwen, … Er is de buschauffeur, er is een nachtbewaking voor de inslapende jongens en een voor de meisjes. Er is de klusjesman en er is de bewaker voor de school in Kaganda. Er is het keukenpersoneel, enz. Enkele dagen geleden is er een jonge hond aangekocht, als hulp voor de nachtwaker. Die wordt nu afgericht als afschrikkingsmiddel tegenover eventuele inbrekers.
Het leerplan voor de school is opgemaakt door het Ministerie van sport en onderwijs. Regelmatig gebeuren er controles en testen. Er moeten veel boeken aangekocht worden. De aanwezigheidsregisters moeten altijd ingevuld worden, want bij een controle moeten die voorgelegd kunnen worden. Omdat alles met de hand geschreven wordt, is dit voor de leerkrachten heel veel werk. Jammer dat ze geen computers kunnen gebruiken.
Bij de bouw van een school heeft het Ministerie natuurlijk haar zeg! De klassen worden nagezien of ze groot genoeg zijn of ze voldoende verlucht en verlicht zijn of er voldoende banken aanwezig zijn, voldoende buiten-speelruimte in de schaduw, voldoende toiletten (afzonderlijk voor meisjes en jongens), voldoende doucheruimten, en ja het gaat heel ver, zelfs educatieve tekeningen op de buitenmuren zijn verplicht! Dit is allemaal nodig om een licentie te bekomen om les te mogen geven. Het gezegde ‘ons kent ons’ speelt in Oeganda een zeer belangrijke rol, dat hoeft geen uitleg!
Hoe we dit alles draaiende kunnen houden zonder 1 shilling steun van het Ministerie is een wonder! En ja, de ouders moeten schoolgeld betalen, maar het merendeel betaalt slechts een klein deeltje. Eigenlijk moet er voor eenvoudige dingen betaald worden, bv om opgehaald te worden met de bus. Zelfs dit is voor sommige ouders al moeilijk. Gelukkig zijn er een 21-tal kinderen die gesponsord worden door mensen uit België en uit Nederland. We zijn de sponsors hiervoor zeer dankbaar! Momenteel staan er staan nog 17 kinderen op de wachtlijst. De reden om op die wachtlijst te staan zijn uiteenlopend: ofwel is een van de ouders gestorven, ofwel heeft iemand zo een kind in huis genomen, of grootmoeder neemt de zorg op zich of er is een voogd aangesteld of er is nog een andere oplossing gevonden! In ieder geval betalen deze mensen nagenoeg niets. Voor hen neemt de school alles op zich. Maar dit kan ze natuurlijk niet lang volhouden…
Hebben die kinderen dan geen recht op een kans in het leven? Is het hun fout dat ze wees geworden zijn? Velen van hen zijn best verstandig en ja, ze klampen me dikwijls aan en stellen dan veel ‘lastige’ vragen: ‘hoe het hier bij ons gaat’ of ‘ze niet mee kunnen met mij’… Soms heel pijnlijke vragen! Machteloos zijn, het kan pijn doen!
Tot de volgende keer,
Jos