Ngobya school : heel wat nieuws, zowel goed als minder goed, met wat Afrikaanse spoeling.
COVID
Dit blijft natuurlijk hét thema. Hier is het niet weg te branden uit het nieuws, doch in Uganda is het nooit heel erg geweest.
Handen wassen, afstand houden, masker dragen, scholen dicht, toerisme compleet stilgevallen, enz. alles werd zéér streng gecontroleerd!
De weerpatronen (warm en droog) zijn de grootste medestander van de lage besmettingsgraad. Dit is geen overheidspropaganda maar een feit, aldus het Ugandese dagblad ‘New Vision’.
En gelukkig maar, want een degelijke gezondheidszorg in Uganda is zo goed al onbestaand.
HET SCHOOLLEVEN
Er wordt hard gestudeerd in het zevende studiejaar. Met vijftien zijn ze. Na zo een goede zeven maand uit school weggebleven te zijn, was dit niet zo eenvoudig. Niet voor de kinderen, en ook niet voor de leerkrachten. Maar na al die tijd elkaar niet meer gezien of gehoord te hebben, was het toch wel feeststemming. De week voordien was iedereen al op post! Dit had vele redenen: de leerkrachten en het personeel moest nagaan of alles klaar was voor de start van de lessen, de studenten waren maar wat blij om hun vrienden(innen) weer te zien, en vooral ze konden allemaal weer hun buikje rond eten en er kon gedoucht worden.
Op 31 maart 2021 loopt het zevende studiejaar ten einde.
Dan volgt nog het nationaal examen, een echte strijd tussen de scholen! Dan is de grote vraag, welke school komt er als beste uit? Dit gebeuren haalt de nationale televisie!
Maar er is beloofd dat we al deze studenten terugzien op de officiële opening van de school. Dit grote feest dat niet kon doorgaan in april 2020, staat dus nog steeds op de agenda! Voor de datum is nog even afwachten. Hoe gaat het nu verder met de andere studiejaren in onze lagere school? Het ministerie van onderwijs kiest ervoor om druppelsgewijs de scholen weer op te starten. Het schooljaar 2020 was volledig verloren, nu wordt er stapsgewijs hernomen.
SCHOOLACTIVITEITEN
Alle kinderen en personeel werden bedacht met een extraatje. Na zovele maanden mais en bruine bonen, kreeg iedereen nu eens rijst, vlees, vis en vooral een frisdrank of een flesje bier. Wie kan zich hier nog voorstellen dat zo eenklein flesje frisdrank een heuse attractie is. Iedereen, zelfs de ouders zullen hierover nog lang napraten. Het is echt zo belangrijk dat kinderen zich gewaardeerd en goed voelen op onze school. Het is zo belangrijk dat ouders weten dat de school daarvoor haar uiterste best doet.
LANDBOUW
Het onderhoud van de bosplantage vergt toch veel meer arbeid dan verwacht. Door de snelle groei van de eucalyptusbomen moeten heel wat scheuten weggesnoeid te worden. Op de lege plaatsen worden jonge boompjes bij geplant. Onkruid, vooral gras moet verwijderd worden. Alles is handwerk, pesticiden zijn uit den boze. Ook werd er rond de plantage een afsluiting aangebracht. Vooral loslopende koeien en geiten brengen schade toe aan de vele jonge boompjes. Ze zijn natuurlijk uit op dat lekker jonge gras. Voetpaadjes door het bos verdwijnen dus ook.
De varkenshouderij ‘boert’ goed, het is nog wat geduld oefenen tot de biggen groot genoeg zijn om aan uitbreiding te denken. Maar de ‘familie’ is al compleet, eens het zover komt! Alle stappen zijn ook duidelijk hoe het verder moet met verkoop. Dit project loopt perfect. Een extra inkomen voor de school, we zien dit helemaal zitten!
De bananenplantage heeft al enkele keren eetbare vruchten opgeleverd. De kinderen kunnen eens iets anders eten dan hun dagelijkse portie mais met bruine bonen. Het vormt een zeer voedzame en mooie afwisseling. Er zijn ook de zoete aardappelen in de aanbieding.
FOTO’S DIE SPREKEN
Neem bijvoorbeeld de foto van de bananenboom. Met een persoon in beeld, zie je direct hoe groot zo’n boom wel wordt, met heel grote bladeren, die heel veel zonlicht, regen, en ook warmte opvangen. Op de grond zie je ook de ‘bemesting’ die van vorige bomen afkomstig is.
Het verhaal stopt dan evenwel niet. Wat doen ze dan met die grote bladeren? Wanneer ze groene bananen koken, worden die bladeren boven de geschilde bananen gewikkeld en heel goed afgedekt,
zodat de stoom van het koken onder die bladeren blijft, een soort kook-drukpan. Eenvoudig en goedkoop!
ONZE NGOBYA SCHOOL
Onze grootste zorg, naast covid natuurlijk, is het financiële plaatje van de school. Het is voortdurend een evenwicht zoeken tussen inkomsten en uitgaven. Dit is best stresseren! Het zijn immers spannende tijden. Heel wat scholen staan te koop, directies die geen steun vinden om deze periode te overbruggen moeten het wel opgeven. Op papier is er steun van de regering, maar de bittere realiteit is dat scholen die verder gaan met het onderwijs, aankijken tegen grote kosten die het ministerie van onderwijs hen oplegt. Daarbij komt dat de overheid iedere keer opnieuw een aantal ‘controleurs’ naar de scholen die open blijven stuurt. Iedere keer vinden ze wel iets, elke keer moeten ze nog eens terugkomen en iedere keer moet er wel iets betaald worden. Het is om moedeloos van te worden. We proberen dit vol te houden.
Leraars, de directie en schoolpersoneel staan een groot deel van hun loon af. Sommige ouders betalen een klein deeltje van het gevraagde schoolgeld, voor zover dit mogelijk is.
Gelukkig helpen overheden en sponsors van hieruit mee, om deze noodsituatie te kunnen overbruggen. Zonder deze extra steun, was het kopje onder voor onze school!
Het voelt goed, en we zijn echt dankbaar, dat de gemeente Oostkamp en de Provincie West-Vlaanderen ook buiten hun grenzen hun solidariteit en verbondenheid tonen.
Het voelt goed dat zoveel mensen ons een warme financiële steun toevertrouwen.
Het voelt goed dat scholen van hier, dat studentenclub VTK uit Gent bijvoorbeeld, ons een flinke duw in de rug wensen te geven!
Samen in dezelfde richting aan één zeel trekken, dan kan er heel wat bewegen!Trouwens dit is het motto van onze school: together we can move mountains.
Misschien valt het niet zo op, maar ik spreek altijd over ONZE school, want met de steun en hulp van jullie allen, is het inderdaad de school van ons allemaal geworden, ook die van jullie dus!
Tot de volgende …………..
Met een grote dankbare groet,
Jos en het Creating Power team